Yapılan çalışmalar kültürel farklılıkları olan çiftlerin çocuk yetiştirirken daha çok zorluk yaşadıklarını gösteriyor. Peki bu durum aşılmaz sorunlara işaret eder mi?
Öncelikle hangi anne-baba sağlıklı bir birey yetiştirmek için sorun yaşamaz ki? Çocuk yetiştirme tutumları, aslında bir uyruk farklılığı veya başka bir kültürel farklılık olmadığında da anne-babaların ortak karar almakta zorlandıkları bir alandır. Ancak, kültürel farklılıklar söz konusu olduğunda eşin kültürünün nasıl algılandığı ve kabul edildiği daha farklı bir katkı sunabilir.
Her durumda değişmeyecek yol haritamız belirli temellerden geçer, bunlardan önemlileri arasında çocuklara uygun sınırlar koymak vardır. Kimin ne hissettiğinden ne düşündüğünden bağımsız, tutarlı ve kararlı olunması gerekir. Yani evet-hayır cevapları belirli ve hangi durumlarda verildiği konusunun net, ayrıca bir kere söylendikten sonra değişmeyen cevaplar olmalıdır.
Ama bu tutarlılığı sağlarken neye ‘evet’ neye ‘hayır’ denileceği konusunda çatışma yaşanıyorsa ve buna çözüm bulunamıyorsa, bu anne-baba olarak “çiftin” sorununa işaret eder. Kültürlerarası evliliklerde temelde sorunlar bu başlık altında toplanıyor gibi görünse de bunun büyük bir kısmının çiftin “çatışmayı başarılı çözmek” konusundaki eksikliklere işaret ettiği unutulmamalıdır (bakınız Pusula Model Aile Terapisi).
Bazen kendi çerçevemizde kaldığımız için sorunları çözümsüz hale getiririz. Yeni bir kültür içerisindeyken kültürel hassasiyetlerimiz çocukları yetiştirirken de katı sınırların koyulması konusunda bir yatkınlık yaratabilir. Bu sınırlarımızın farkında olmak zaten çözüme götürecektir. Yine kültürden bağımsız temel bir kuralı atlamamak gerekir, çocuk yetiştirirken avcunuzun içindeki kuşu çok sıkarsanız kuş yaşayamaz, fazla sıkı sınırlar sağlıklı bireyin gelişmesine katkı sunmaz.
Bu konuda zorlandığınızda uzman desteği almayı ihmal etmediğiniz güzel bir ay, yıl dileğiyle…
Not: Sınırlar demişken; çocukların cevaplarının da yeni sınırları vardır. Nerelisin sorusunu cevaplamak ne kadar zor olabilir? Minik ve iki ülkeye ait hisseden bir çocuk için çok zor olabilir. O kimse kırılmayacak cevabı arar. Oysa bu cevabın bulunması sorumluluğu yetişkindedir…
Comments